Styczeń zaczął się źle dla rynków finansowych całego świata. My byliśmy już przyzwyczajeni do spadających indeksów, więc nie zrobiło to na nas większego wrażenia. W każdym razie ze świata zaczęły napływać emocjonalne wieści o najsłabszym giełdowym początku roku od wielu lat. Niektórzy już zawyrokowali, że jaki początek roku, taki będzie i cały 2016. Wszystko wydaje się mieć swoje źródło w Azji, bo Chińczyki niestety nie trzymają się mocno. Już w opracowaniu na temat KGHM zwracałem uwagę na możliwe problemy surowców z tym związane. Teraz spojrzenie na kilka indeksów.

Sytuacja rynku amerykańskiego reprezentowanego przez S&P500 jest dosyć czytelna na obecną chwilę. Po raz pierwszy od 7 lat pojawił nam się układ niżej położonych szczytów i dołków, co zgodnie z teorią Dowa ostrzega o zmianie trendu na spadkowy. Jednocześnie widzimy pokazywaną już na Twitterze formację głowy z ramionami, która wzmacnia ten negatywny obraz. Jesteśmy właśnie w kluczowym momencie. Indeks reprezentujący szeroki rynek amerykańskich akcji wrócił do przełamanej linii szyi. To co się stanie w następnym tygodniu lub tygodniach może mieć daleko idące konsekwencje w kolejnych miesiącach tego roku. Przywiązuję zdecydowanie większą wagę do korpusów świec.

W związku z tym duże dolne cienie wyglądają pięknie, jednak stanowią nic więcej tylko wyraz walki podjętej przez byki. Większość układów rgr podlega realizacji stąd za bazowy należy uznać scenariusz spadkowy. S&P500 nie uda się powrócić korpusami świec ponad linię szyi. Następnie notowania spadną poniżej 1906 pkt. Da nam to korekcyjną wzrostową trójkę, po zakończeniu której czeka nas spadek poniżej 1812 pkt. Realizacja negatywnej formacji sprowadzi indeks co najmniej do około 1660 pkt. Alternatywny scenariusz przewiduje, że S&P500 jednak powróci ponad linię szyi i tym samym załamie formację głowy z ramionami. To może zostać odczytane jako koniec korekty trwającej od połowy 2015 roku. Kupujący znów mogą dostać wiatr w żagle i ponownie będą mieli szansę na powrót w kierunku wieloletnich maksimów. Po drodze napotkają opór na poziomie 2005 – 2023. Pewnym wsparciem jest mocniejsze zachowanie rynków Dow Jones i Nasdaq. Ten pierwszy też wyrysował rgr, ale jeszcze nie wybił się z tej formacji.

Giełda w Chinach reprezentowana przez Shanghai Composite Index SHC znajduje się pod ciągłą presją sprzedających. Poziomy obronne usytuowane są dosyć daleko na poziomie ok 2236 pkt. Może się jednak okazać, że zobaczymy głębsze spadki wizualnie dostosowane do fali powstałej w latach 2007 – 2008. Konsekwencje są znaczne, ponieważ wskazują, że SHC może spaść w okolice 1400 pkt. Trudno tutaj jednoznacznie wskazać jak mogą przebiegać najbliższe tygodnie. Wykres miesięczny sugeruje dalszą presję podaży. Interwał tygodniowy daje trochę bardziej optymistyczne wskazówki. Na jego podstawie możemy mieć właśnie wykańczanie całej struktury spadkowej, po której nastąpi korekta. Pierwszy zasięg korekcyjnego odbicia to około 3016 pkt. Najprawdopodobniej to tam poznamy czy może być z tego coś więcej, czy też zryw rynku zostanie powstrzymany i chiński parkiet powróci do jeszcze mocniejszych spadków.

Dax zachowuje się bardzo podobnie do tego co obserwujemy za oceanem. Zagrożenie spadkiem do 8354 nadal jest realne. Tutaj też widać dosyć krzywą, ale jednak głowę z ramionami, którą indeks właśnie testuje. Skomplikowany układ falowy niejednoznacznie określa charakter spadków. Lepiej widać to na wykresie liniowym. Zwrot Dax’a w dół z obecnych poziomów może przyczynić się do znacznego pogłębienia spadku. Dalsze umocnienie notowań napotka barierę na poziomie 10340. Może to być istotny punkt, który powie nam jakie są najbliższe perspektywy niemieckiego rynku akcji. W każdy razie tutaj układ głowy i ramion ma wysokość około 3 tys punktów. Taki spadek dawał by wartość indeksu na poziomie ok 6700 pkt, a to oznaczałoby bardzo negatywne konsekwencje dla tego indeksu.

I na koniec WIG20. Na naszym parkiecie widać ostatnio walczące byki . Zobaczymy jak inwestorzy zachowają się w obszarze 1777 – 1798 punktów nakreślonym w poprzednim komentarzu. Średnioterminowo zrealizowaliśmy lub za chwilę zrealizujemy zasięg spadku odpowiadający korekcie z 2011 roku. Na wykresie miesięcznym mamy 9 z rzędu czarną świecę, która w styczniu pozostawiła długi dolny cień. Zaczynamy właśnie nowy miesiąc. Pytanie czy trend spadkowy nadal będzie kontynuowany?

Do jego zaprzeczenia pozostało jeszcze sporo miejsca. WIG20 musi uporać się z poziomami 1810-1820, 1900 i następnie 2037 – 2056, aby można zacząć rozważać scenariusz wzrostowy dla naszego rynku. W każdym razie samo prawdopodobieństwo pojawienia się białej świecy na wykresie miesięcznym rośnie. Spoglądając na historyczne notowania odnoszę mieszane odczucia co do fali wzrostowej 2009 – 2011. Ona w układzie świecowym bardzo przypomina impuls, jednak jeśli spojrzymy na nią na wykresie liniowym, widać wyraźnie układ podwójnych trójek. Obie interpretacje niosą za sobą rozbieżne skutki. Przy impulsie można oczekiwać, że zobaczymy kolejne piątkowe podejście, które dotrze powyżej 2942 pkt. Interpretacja trójkowa oznaczałaby, że nadal czekają nas ciężkie czasy.